25.1.08

Pongamos que hablo de



Pongamos que hablo de una patoja chispuda que va a cumplir 109 años.
Pongamos que una periodista que escribe de maravilla me invita a pisco.
Pongamos que una chef que cocina palabras sirve suculentos almuerzos.
Pongamos que tenemos muchas cosas que celebrar.
Pongamos que nos debemos unos roncitos y unos abrazos.
Pongamos que hace demasiado que no nos vemos.
Pongamos que echo de menos las empanadas y las gallo del argentino del Zapote.
Pongamos que el próximo viernes me voy a Madrid.

12 comentaris:

  1. Desde un rincón del mundo...brindo contigo!

    ResponElimina
  2. T'en vas a la capi?? Ostres, jo hi vaig a finals de febrer...ja explicaràs!
    A disfrutar!

    ResponElimina
  3. Doncs posem que... ja que hi vas, disfruta! I brindeu pels catalans que ens quedem a casa ;)

    Petonets

    ResponElimina
  4. Empanadas argentines amb chimichurri!! Mmmmmmmmmmh!
    No se qui fara 109 anys, pero suposo que tard o d'hora ens donaras una solucio al trencaclosques.
    Passa-t'ho be a Madrid. Fa mes de 20 anys que no hi vaig. Espero que els bars encara siguin tan bons...

    Salut,

    F

    ResponElimina
  5. le quin escrit nano jejeje, ncara existei la pantoja? de tota la vida que la sento anomena...

    ResponElimina
  6. Alguna vez, cuando tenía 27 años, en el siglo pasado, visité Madrid y me enamoré de ella. Felices encuentros allí. Ya que lo más importante cuando uno va a una ciudad no son los museos, ni las calles, ni los monumentos, sino la gente y creo que te van a recibir con un muy rico plato, no?

    ResponElimina
  7. http://www.museodelprado.es/index.php?id=139&L=1

    ResponElimina
  8. Audrey: Sí, cap allà que vaig! Ho tenia pendent des de feia molt de temps.

    La punta de mi lengua: Muchas gracias!

    LLuNa: Ho faré!

    Overseas_chef: La que fa 109 anys és el motiu pel qual me n'hi vaig. Per això i pel brindis.

    Sense fer soroll: La pantoja no ho sé, la patoja sí. (Patoja: chamaquita a Mèxic, chigüina a Nicaragua, niña en castellà peninsular). ;)

    Rossana: En efecto, con un plato riquísimo, como los que acostumbra a cocinar.

    Anònim: Gràcies pel consell, no sé si tindré temps, però.

    ResponElimina
  9. L'autor ha eliminat aquest comentari.

    ResponElimina
  10. Em pensava que era la Margarita Gamboa (22/02/1899) pero va morir ara fa uns anys. Qui sera aquesta patoja???

    ResponElimina